Cognitive Load Theory
Soms lees je dingen waarvan je denkt: ‘Had ik dat maar eerder geweten!’ Dit schrijven gaat over Cognitive Load Theory. Mijns inziens belangrijke kennis voor iedereen die te maken heeft met leren. … eh… iedereen dus.
Je ziet het gebeuren. De ogen van je leerling/kind schieten van links naar rechts. Je hoort bij wijze van spreken de hersenen kraken. En je wacht, en je wacht…. Maar er komt niets.
Herkenbaar voor leerkrachten en ik denk inmiddels ook voor ouders.
Misschien word je ongeduldig. Wat duurt het lang. Je gaat helpen, begint mee te praten, nog een keer uit te leggen en nog een keer… toch komt er niets.
Als je goed kijkt zie je eigenlijk dat het niet landt. Het lijkt wel een beetje op kortsluiting terwijl je eigenlijk denkt: Dat weet je toch wel?
Wat is er aan de hand?
Werkgeheugen
Goede kans dat het werkgeheugen overladen is. Het werkgeheugen van de hersenen, het gedeelte wat actief gebruikt wordt met leren/nieuwe dingen tot je nemen, is overladen.
Een belangrijk gevolg is: ‘Er wordt niet meer geleerd! Je neemt niets meer op. Met een overlading in je werkgeheugen, stopt dit namelijk!’
Net als de computer
Niet zo vreemd toch? Althans, ik herken het. Niet alleen tijdens het lezen van nieuwe stukken waarbij ik om de haverklap op zoek moet naar de betekenis van nieuwe termen en uitdrukkingen maar vooral als ik denk aan mijn computer.
Als ik: en een video aan het construeren ben en aan het uploaden ben en nog wat zaken die het werkgeheugen van mijn laptop overbelasten, gaat dat ding ook trager en trager. In het ergste geval gaat hij blazen omdat hij de warmte kwijt moet. Wel een heel duidelijk signaal….ik vraag teveel!
Zo duidelijk zijn mensen, kinderen niet altijd.
Kinderen, volwassenen, iedereen
Iedereen heeft een beperkt werkgeheugen!!! Het is dus niet iets vreemds, het is een gegeven. Goed onderzocht en beter bekend als Cognitive Load Theory (John Sweller – 1988). Een belangrijk gegeven waar je rekening mee moet houden als je les geeft, waar je rekening mee moet houden als je les krijgt, studeert, iets nieuws leert. Het scheelt denk ik alleen al veel frustratie en het helpt je andere keuzes te maken, eerder te stoppen en ga zo maar door.
En nu?
Zelf heeft deze kleine hoeveelheid informatie, mij veel gebracht. Ik herken de overlading bij mijn eigen kinderen, bij mijzelf, in de lessen die ik observeer tijdens het afnemen van Kapablo of de VaardigHeidsMeter. En wanneer je herkent, kan je het aanpakken of sterker nog: voorkomen. Hoe? Daar kom ik op terug. Voor nu is het genoeg. Iets met… Cognitive Load Theory 🙂